Wadą wszystkich misternie układanych planów są niespodzianki. I dziś jest taki dzień, że nie chciałoby sie jechać dalej, zostać na Lofotach i korzystać z pięknej pogody i bezchmurnego nieba jakie po dwóch nie najlepszych dniach mamy nareszcie nad głową. Kolejne punkty zaznaczone na mapie czekają jednak na to by ze sfery marzeń i planów stać się rzeczywistością na dotkniecie reki.  Jednym z takich miejsc jest Lofotr Vikingmuseum zlokalizowane jeszcze na Lofotach w miejscowości Borg. Tutaj to, w centrum wyspy Vestvågøy odkryto pozostałości największego znanego domu wikińskiego. Jego rekordowe wymiary czyli długość 83m i szerokość 8m sugerują budynek zajmowany przez znacznego wodza. Po przebadaniu przez archeologów miejsce to posłużyło do budowy olbrzymiej rekonstrukcji, starannie zapełnionej przedmiotami będącymi wyposażeniem domu lokalnego władcy z tego okresu. Jest sypialnia, salon z ławami dla gości i tronem dla wodza, magazyny, obory, część mieszkalna. A wszystko to bogato zdobione w wikińskie wzory, żywe ludźmi, przebranymi w stroje i pokazującymi codzienne życie z epoki. Spacer w okolicach domu pozwala na obejrzenie i innych ciekawostek. Kuźni, przystani z której odpływa drakkar w rejs z zwiedzającymi (w cenie biletu). Wikińska łódź żagiel ma jednak bardziej dla ozdoby, napędza ja silnik, a współcześni wikingowie (zwiedzający) siedzą potulnie na ławeczkach w pomarańczowych kamizelkach ratowniczych…

Piękna pogoda i mnóstwo czasu na kosztowanie uroków Lofotów (dziś do przebycia tylko niespełna 370 km) sprawia, że widząc drogowskaz na Museum Nord – Lofotmuseet w Kabelvåg zobaczymy jaką twarz Norwegia pokaże nam tym razem. Tym razem będzie bardziej współcześnie. W dawnej wiosce rybackiej Storvåga zobaczyć można pełen przekrój życia w XIX w Norwegii.  Jest bogaty dwór z 1815 roku, budynki gospodarskie, baraki rybaków najmowanych do łowienia dorszy. Również szopy z zabytkowymi łodziami, starymi silnikami oraz muzeum z eksponatami dotyczącymi Lofotów i rybołówstwa.

Potem ostatni, wiszący most i archipelag Lofotów pozostanie wspomnieniem…

Dalsza droga, nad Ofotfiorden obfituje w liczne pamiątki z bitwy o Narvik z czerwca 1940r. Miasto majaczy nam po drugiej stronie fiordu. A przy drodze liczne pomniki z polskimi akcentami. W trakcie walk o Narwik w walkach brała udział Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich, która straciła 97 żołnierzy, 28 zaginęło a 189 zostało rannych. Nawet pod ośrodkiem wypoczynkowym, w którym wynajmujemy domek stoją armaty upamiętniające tamte wydarzenia. Co ciekawe, sprzęt wydaje sie nowiutki, jakby właśnie wyprowadzono go z magazynu ale nadal mógłby działać…

Ciąg dalszy – z Tennevoll do Skaldi

CZYTAJ TEŻ

Pozostałe wpisy